Najgroźniejszą chorobą rzepaku jest sucha zgnilizna kapustnych. Jak sama nazwa wskazuje, zagraża roślinom z rodziny kapustowatych (rośliny rolnicze, warzywa, chwasty), wśród nich także rzepakowi. Dwie odmiany grzyba: Leptoshaeria maculus (bardziej zjadliwa) i Leptoshaeria biglobosa, atakują rośliny od początku wegetacji, poprzez wszystkie stadia rozwojowe, do końca zawiązywania łuszczyn.
Metody agrotechniczne ograniczające nasilenia infekcji:
- przerwy w płodozmianie, siew rzepaku co 4 lata;
- stosowanie odmian o podwyższonej odporności na chorobę;
- stwarzanie warunków do szybkiej mineralizacji resztek pożniwnych (stosowanie preparatów biologicznych, przyorywanie);
- wysiew materiału kwalifikowanego (zaprawy fungicydowe);
- eliminacja samosiewów rzepaku i chwastów z rodziny kapustowatych;
- zwalczanie szkodników stwarzających drogi infekcji dla patogenów grzybowych.
Co nieco z biologii:
- grzyb saprofityczny (rozkłada materię organiczną);
- dwa rodzaje zarodników: workowe i konidialne;
- zarodniki wnikają przez rany, przetchlinki, a konidialne – nawet przez nieuszkodzoną kutikulę;
- zarodniki kiełkują, jeśli przez 10 godz. utrzymuje się temperatura 5 st. C;
- grzyb przerasta przez ogonki liściowe, porażając szyjkę korzeniową i podstawę łodygi.
Jesień na plantacji rzepaku
Pierwsze infekcje pojawiają się na młodych siewkach rzepaku najczęściej z zarodników wniesionych z materiałem siewnym. Objawy możemy zauważyć na korzeniu głównym, części podliścieniowej łodygi (hipokotylu), liścieniach oraz pierwszych liściach, a są to nekrotyczne, pogłębiające się plamy (często prowadzi to do zgorzeli siewek). Jeśli zaistnieje taka sytuacja, należy wykonać zabieg chemiczny (aplikując np. Domnic 250 EW). Jesienne infekcje liści obniżają aktywność fotosyntetyczną, co wpływa na budowę biomasy oraz opóźnia przejście w fazę generatywną.
Wiosenna walka z suchą zgnilizną
Sprzyjające warunki atmosferyczne w tym okresie (głównie wilgotność i temperatura) pozwalają na rozwój patogenów grzybowych. Sucha zgnilizna czuje się w takich okolicznościach znakomicie, a tempo wzrostu rzepaku i młode komórki powstające w merystemach wzrostu, stwarzają idealne warunki do infekcji. Ruszenie wegetacji to czas wnikliwej obserwacji plantacji. Pojawienie się pierwszych szkodników i ich zwalczanie, to również moment na zabieg fungicydowy korygujący pokrój roślin i zapewniający optymalny termin kwitnienia oraz jego czas trwania w przekroju całego łanu.
Aby osiągnąć ten cel, proponujemy zastosowanie pakietu Repax Bravis zawierającego w swoim składzie trzy triazole zwalczające pełne spektrum chorób grzybowych. Pakiet wykazuje się szybkim transportem w roślinach, a co za tym idzie – błyskawicznym działaniem. Zapewnia całkowite wyniszczenie chorób grzybowych, w szczególności suchej zgnilizny kapustnych (Phoma).
Ponadto Repax Bravis, dzięki synergii substancji zawartych w pakiecie, znosi dominację pędu wiodącego, co w rezultacie przełoży się na równomierne zakwitanie plantacji, jak i równomierne dojrzewanie roślin.
Z doświadczeń prowadzonych na polach doświadczalnych firmy Agrolok w Golubiu-Dobrzyniu, zastosowanie pakietu powodowało, iż rzepak zakwitał o około 3 dni później niż rośliny na poletku kontrolnym, jednak 70% roślin zakwitło w przeciągu 3 dni. W efekcie zastosowania Repaxu Bravis, rośliny dojrzewały równomiernie, co przełożyło się na wyższe plonowanie.
Czas kwitnienia i budowania łuszczyn
Tego najważniejszego okresu budowania plonu poprzez wzrost łuszczyn i nalewanie nasion, nie możemy zaniedbać. Sucha zgnilizna potrafi infekować również młode łuszczyny. W tym czasie zabiegi fungicydowe mają na celu interwencję oraz zabezpieczenie łuszczyn, przedłużenie zieloności dla budowania plonu poprzez MTZ.
Tylko nasze częste wizyty na plantacji, obserwacje i środki zastosowane w walce z patogenami, pozwolą uzyskać wysoki plon rzepaku i zadowalający efekt ekonomiczny.
