Nawożenie rzepaku

Rzepak to jedna z najbardziej wymagających upraw pod względem odżywiania. Planując zasiew, powinniśmy znać wartość stanowiska, warunki fizykochemiczne określające żyzność i zasobność gleby. Aby opracować prawidłowy bilans składników odżywczych, należy określić poziom oczekiwanego plonu oraz założyć określony przebieg pogody uwzględniający krytyczne fazy rozwojowe. Druga strona to teoretyczne zapotrzebowanie składników makro- i mikro- na budowę określonego plonu. Bardzo ważnym czynnikiem są wymagania wodne rzepaku. Stres wodny i mineralny stanowią podstawę olbrzymich różnic w plonach, a właściwa agrotechnika może je niwelować. Wśród wielu czynników określających plon rzepaku podstawowym jest zasobność gleby w fosfor i potas oraz jej odczyn.

Sporządzając bilans, należy odnieść się do bezwzględnej relacji podstawowych makroelementów (N-1,0 : P205- 0,6 : K2O -1,5: MgO- 0,2 : SO3- 0,5). Składnikiem nadrzędnym w budowie biomasy jest azot, pozostałe określają efektywność jego pobierania w tworzeniu struktur rośliny. Brak dostępności fosforu jesienią ogranicza dynamikę wzrostu korzenia, a wiosną budowę organów plonotwórczych. Potas kształtuje plon, pośrednio poprzez wpływ na efektywność pobierania azotu oraz łagodzi stresy biotyczne. Tak długo jak w roślinie zachodzą procesy metaboliczne, pobierana jest siarka, a jej niedobór prowadzi do karłowacenia roślin. Podstawowa rola magnezu polega na katalizowaniu pobierania składników mineralnych ukierunkowanych na budowę biomasy i biosyntezę tłuszczów. Nie sposób pominąć wapnia, który w roślinie buduje arterie przewodzące asymilaty, a w roztworze glebowym odpowiada za odczyn i toksyczny glin. Wśród mikroelementów o dużym znaczeniu dla fizjologii rzepaku wymienić należy bor, żelazo, cynk i miedź.

Wapnowanie pod rzepak, należy wykonać przed wysiewem przedplonu. Jeśli zabrakło tego zabiegu, jesienią lub wczesną wiosną należy stosować wapno granulowane, szybko działające a ratujące plon np. Elplon CalMik. Do podstawowego nawożenia jesiennego rzepaku stosujemy nawozy wieloskładnikowe typu Elplon Ster, Elplon Stabil i Elplon Sprint. Elplon Stabil uzupełniamy jesienią niewielką dawką nawozu z azotem np. Elplonu Nitro Complex, a Elplon Sprint stosujemy z fosforanem amonu.

Azot do zbudowania mocnego, głęboko sięgającego systemu korzeniowego (pow. 50 cm) oraz rozbudowanej rozety stosujemy w formach amonowej i azotanowej w dawkach uwzględniających mineralizację glebową oraz przedplon. Jesienią nie możemy zapomnieć o siarce i magnezie, które podajemy w 1/2 dawki tzw. kizerytu np. Elplon Profit. Regulując pokrój, zabezpieczamy również rośliny w mikroelementy, przygotowując je do zimy w produkcie RePax Primer lub RePax Strong. Wczesną wiosną na miesiąc przed zastosowaniem azotu ponownie uzupełniamy siarkę i magnez. W sytuacji niedoboru potasu można zastosować nawóz Elplon Sprint, który wniesie nam potas, siarkę, magnez i wapń. Po ocenie stanu plantacji pierwszy azot to szybko działające nitrofoski Elplon Nitro + lub Elplon Nitro Complex zawierające fosfor po części przyswajalny przy niskich temperaturach gleby i szybkie formy azotu.

Wielkość dawki azotu, jej podział i termin zastosowania uzależniony jest od wielu czynników takich jak: obsada roślin i stan wegetacji, warunki atmosferyczne, oczekiwany plon oraz poziom azotu mineralnego w glebie. Ważne jest zastosowanie w ostatniej dawce formy dłużej działającej, dostępnej w czasie budowania plonu na poziomie łuszczyny. Istotnym zadaniem w trakcie wczesnej wegetacji jest dostarczenie roślinom kolejnych porcji mikroelementów. To zadanie spełni połącznie azotu z innymi zabiegami, stosując produkty takie jak: RePax Vigor i Boston. Wykonując zabiegi do fazy zielonego pąka, dodajemy siarczan magnezu jako zabieg dolistny, stosując np. Elvita Siarczan Magnezu.

Rzepak jest rośliną, która w warunkach względnej wilgotności gleby zrekompensuje nam nakłady nawozowe w formie finansowej i stworzy bardzo dobre środowisko glebowe dla uprawy następczej.